Glista ludzka

Glista ludzka jest pasożytem z gatunku obleńców. Umiejscawia się w jelicie cienkim. Kształtem przypomina walca ze zwężonymi końcami. Na jednym z takich końców znajduje się otwór gębowy, który pozwala pasożytowi przyczepić się do błony śluzowej jelita. Dorosła glista może osiągnąć nawet długość 40 cm. W jelicie może przeżyć nawet półtora roku. Żywi się nabłonkiem ze zniszczonej ściany jelita oraz substancjami treści jelitowej. Samice składają nawet do 200 tys. jaj dziennie. Glista ludzka powoduje askariozę, inaczej glistnicę, czyli bardzo często występującą chorobę pasożytniczą.

Choroby tej można się nabawić najczęściej poprzez nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej. Na ryzyko zakażenia narażone są szczególnie dzieci, które nie mają jeszcze wyrobionego nawyku mycia rąk i bardzo często podczas zabawy mogą spożyć jaja larwy glisty. Od tego, jak silne i długotrwałe jest natarcie pasożyta oraz od wrażliwości chorego zależy jakie wystąpią objawy. Występują one ponieważ układ odpornościowy zostaje obciążony silnymi toksynami, a mikroflora jelita ulega obciążeniu. Do wyniszczenia organizmu przyczynia się też to, że często umierające pasożyty odkładają w organizmie toksyny. Może zdarzyć się też tak, że przez dłuższy okres pacjent nie będzie odczuwał żadnych objawów. Od tego jak wygląda wędrówka glisty ludzkiej w organizmie, uzależnione są objawy. Mogą pojawić się symptomy alergiczne, takie jak: pokrzywki, obrzęki na powiekach, cienie pod oczami, a także zmniejszony apetyt, zaburzenia żołądkowo – jelitowe, choroby nerwowe. Mogą pojawić się również bóle głowy niewiadomego pochodzenia, problemy z koncentracją, stres, bardzo silne bóle migrenowe, zapalenie opon mózgowych, schizofrenia, padaczka, zakłócenia psychosomatyczne, zmiany w mózgu, torbiele, guzy, wypadanie włosów oraz możliwe jest nasilenie się uzależnienia alkoholowego. Do objawów płucnych zaliczamy m.in. kaszel duszności, astmę, problemy oddechowe, nacieki w płucach, niedrożność dróg oddechowych, podwyższoną temperaturę. Wśród różnego rodzaju objawów ze strony układu pokarmowego wymienić należy brak apetytu i łaknienia, nudności, wymioty, biegunki lub zaparcia, powtarzające się bóle brzucha (często bardzo silne, kolkowe), stolce tłuszczowe, niedrożność jelit oraz zmniejszone wchłanianie witaminy A. Bardzo często, w późniejszym etapie pojawiają się uszkodzenia wątroby oraz ścian pęcherzyków płucnych, którym towarzyszą trawienia. Znane są przypadki, że w organizmie pacjenta znaleziono kilka kilogramów glisty.

Standardowo, leczenie glisty ludzkiej, ogranicza się do podawania leków przeciwpasożytniczych , które niestety nie przynoszą oczekiwanego rezultatu. Bezpiecznym i bezinwazyjnym działaniem jest usuwanie glisty na poziomie komórkowym za pomocą fali plazmatycznej.